nu heb ik vandeweek met veel toewijding en aandacht een, in mijn ogen, behoorlijk doorwrocht artikel geschreven over de vijf schilderijen van het westfries museum die na elf jaar (liefdeloze) diefstalonderduik en tien maanden (liefdevolle) restauratie teruggekeerd zijn in het bekende hoornse museum van de gouden eeuw aan de roode steen, maar niemand wil het lezen: het is een beetje lang, hoor ik van zelfs mijn trouwste fan.
ter mijner verdediging: ik was 11 oktober totaal blanco aanwezig bij de lezing die restaurateur ronald de jager, voorafgaand aan de heugelijke onthulling van de werken diezelfde avond, exclusief aan de vrienden van het wfm gaf, en raakte diep onder de indruk van alles wat ik daar hoorde en zag. veel hiervan had in hoorn en omstreken waarschijnlijk allang allerlei media bereikt, maar voor mij was het nieuws. vandaar dat ik het héle proces rond 
de vijf schilderijen, zoals in de oosterkerk door de jager verhaald, van gestolen tot teruggevonden tot opgehaald tot gerestaureerd, heb willen beschrijven: in een artikel waarvan zelfs de titel erg lang is, maar wie googelt op liefdeloos, liefdevol en/of kleurenpalet kan het niet missen. voor wie de verkorte versie verkiest, hier komt ie:
de doeken waren in sommige gevallen slecht en onprofessioneel behandeld, bijvoorbeeld in een deken of in een sprei gerold, in één geval zelfs verkeerd om. dit gaf allerlei schades zoals een gecrepeerde vernislaag. een ander doek was op een te klein spieraam gespannen, met nietjes vastgemaakt door de originele verflaag heen. alle doeken hadden scheuren, vouwen, gaten, slijtageplekken, een stoflaag.
kunsthistoricus en restaurateur ronald de jager heeft met twee medewerksters in zijn restauratieatelier in ouderkerk aan de amstel tien maanden lang aan de mishandelde doeken gewerkt. denk daarbij aan: uitrollen, laten ‘rusten’ en ‘ontspannen’, schoonmaken, oude lijmlagen verwijderen, harslagen verwijderen, gaten dichten, vacuümverwarmen, vlakmaken, verdoeken, randen bedoeken, opspannen, slijtplekken aanvullen, reconstrueren en retoucheren, 
retoucheren, retoucheren. het resultaat is schitterend: vijf schilderijen die ogen alsof ze zó door de schilder zijn afgeleverd zoals ze er hangen: schoon, vol rust, alles klopt tot in detail en ieder schilderij op zich is oogstrelend mooi.
korter kan ik het niet maken, ik zou zeggen: gaat dat zien! (zo beter, trouwe fan?)
19 oktober 2017 evina de graaf
evinaschrijft 